23 november 2018 | 3 min lezen                                                                        

In deze blog neem ik jullie mee in mijn eigen beleving van mindfulness als mindfulness trainer. Want als mindfulness trainer ben ik mijn eigen instrument: hetgeen ik uitdraag en door wil geven, beoefen ik zelf iedere dag. Het is letterlijk 'practice what you preach'. 

Als mindfulness trainer ben ik eigenlijk dagelijks bezig met mindfulness. Dit kan ook niet anders, want hetgeen ik aan anderen wil overbrengen moet ik zelf praktiseren. Dat is enerzijds geweldig, want het houdt mij scherp en ondersteunt mij bij mijn eigen persoonlijke groei en ontwikkeling: het maakt mij dan ook ‘ervaringsdeskundige’. Anderzijds is het af en toe behoorlijk confronterend, met name op momenten dat ik totaal niet mindful ben… 

Wanneer ben ik niet ‘mindful’? 
Ik betrap mijzelf erop (en ook mijn familie en vrienden…) dat ik snel geïrriteerd kan zijn, bijvoorbeeld door bepaalde geluiden die mijn oren bereiken. Geluiden die erg snel op mijn irritatie knoppen drukken zijn onder ander huilende baby’s, het geluid van een bladblazer, bellende mensen in de trein en zo kan ik nog wel even doorgaan...Het moment dat ik opmerk dat ik geïrriteerd ben over deze geluiden, maakt mij gelukkig bewust van deze irritatie en geeft me de mogelijkheid om mij op een andere manier tot het geluid en de irritatie te verhouden. Ik kan op dat moment dan ook gelukkig een beetje om mijzelf lachen dát zo’n geluid irritatie bij mij naar boven brengt.

| “geluiden die erg snel op mijn irritatie knoppen drukken
   zijn onder andere huilende baby's.”

Een ander moment dat ik opmerk dat ik niet mindful ben, is wanneer ik bijvoorbeeld op de fiets zit. Met name als ik ‘haast’ heb. Dan zit iedereen mij in de weg en gaan gedachten als een malle door mijn hoofd. En ook nu weer is het moment dat ik opmerk bij mezelf dat ik gehaast aan het fietsen ben en mij aan alles en iedereen om mij heen irriteer, het moment van mindfulness, het moment van opmerkzaamheid. Doordat ik zonder oordeel opmerk dat ik gehaast fiets, creëer ik voor mijzelf de keuzevrijheid om hier anders mee om te gaan. De ene keuze die ik mijzelf dan geef is ‘bewust gehaast te fietsen’. Dit houd in dat ik snel blijf fietsen maar dan wel bewust, dus weten dat ik snel fiets en mijn aandacht bij het fietsen houd. De andere keuze is ‘vertragen’; rustiger fietsen en even heel bewust zijn van mijn omgeving. Door deze keuzevrijheid word ik vanzelf rustiger, kan ik om de situatie lachen en haal ik mijzelf van de automatische piloot af.

Maar…soms komt het moment van opmerken niet. En dan zit ik in de val van de automatische piloot. Dan raas ik door, vertraag ik niet en ben ik het ‘centrum van de wereld’. Met andere woorden, dan draait alles om mij. Iedereen staat mij in de weg, ik heb een moeilijke dag, ik ben zielig, ik heb haast, ik…alles draait om mij.

| “alles draait om mij.”                                   

Het volgende filmpje brengt deze niet-opmerkzame modus mooi in beeld. Het filmpje, ‘this is water’, komt van het essay This Is Water: Some Thoughts, Delivered on a Significant Occasion, about Living a Compassionate Life van David Foster Wallace. Het geeft prachtig weer hoe we als mensen verstrikt kunnen zitten in onze eigen gedachtewereld en volledig op de automatische piloot kunnen leven. Pas wanneer we opmerkzaam zijn van deze automatische piloot, kunnen we vertragen en hebben we de keuze hoe we ons tot de situatie waarin we ons bevinden op een andere, meer liefdevolle manier, kunnen verhouden. Een mooie bijkomstigheid van deze opmerkzaamheid, die wij dus zelf kunnen cultiveren, is dat de wereld om je heen er opeens ook veel mooier en liefdevoller uitziet en minder zwaar aanvoelt. Als vanzelf voel je je meer verbonden met je omgeving en draait niet alles meer om jou. 

Laat dit filmpje je inspireren om af en toe stil te staan, waar je ook bent en wat je ook aan het doen bent, om jezelf ruimte te geven de wereld om je heen wat helderder waar te nemen en hierdoor wat meer rust en vriendelijkheid in je dagelijkse leven te brengen.